Gezien 28 oktober 2017
Auteur: A. Slurink

Gifmengsters stelen show in Alkwin Theater

Uithoorn – Afgelopen weekend genoten ruim 450 bezoekers van de voorstelling ‘Arsenicum en oude Kant’ in het door Toneelgroep Maskerade tot theater verbouwde Alkwin Kollege. Onder regie van Stan Limburg werd deze toneelklassieker een vlotte voorstelling, met dikwijls ruimte voor een gulle lach. Het absurdistische verhaal gecombineerd met het soepele spel van de Maskeradeleden leverde drie heerlijke toneelavonden op.

 De hoofdrolspeelsters in ‘Arsenicum en oude Kant’ zijn de dames Abby en Martha Brewster. Dit duo werd gespeeld door Esther Meijer en Orfee Goedkoop, die er knap in slaagden een stel oude zussen neer te zetten dat duidelijk al tientallen jaren met elkaar samenleeft. Deze keurige dametjes op leeftijd blijken echter in de kelder twaalf lijken te hebben liggen. Abby en Martha vinden zichzelf echter geen moordenaars. Nee, ze bedrijven juist liefdadigheid door eenzame, oude zielen actief te begeleiden naar het hiernamaals. Ze gebruiken hiervoor een zelfgemaakte vlierbessenwijn, aangelengd met een pittige gif cocktail. Voor het begraven van de lijken in de kelder maken ze gebruik van de grafdelvers talenten van neef Teddy. Teddy is ook niet helemaal normaal te noemen: hij denkt dat hij president Roosevelt is en dat hij bezig is met de aanleg van het Panamakanaal in plaats van het graven van een graf. Jasper den Duijf was op dreef als deze Teddy. Hij kreeg met zijn regelmatige charges gepaard gaande met de uitroep ‘Ten aanval!’,  de lachers al snel op zijn hand.

waanzin

De familie Brewster blijkt nóg een eigenaardige representant te hebben: Teddy’s broer Jonathan. Deze Jonathan was als jonge jongen bezig te experimenteren met de uitwerking van zoutzuur op dieren. Door zijn onhoudbare gedrag is hij echter al jaren geleden het huis uitgezet. Natuurlijk duikt deze Jonathan ook op in het stuk. Op de vlucht voor de politie duikt hij onder in zijn oude huis, samen met zijn partner in crime dokter Einstein. Nee, niet Albert, maar Hermann Einstein. De moordzuchtige psychopaat Jonathan werd bijzonder knap neergezet door Manon Custers. Terwijl de klunzige, nog enigszins bedoelende Einstein door Joost Wagemaker treffend tot leven werd gebracht. Is dan alle gekheid op een stokje in dit stuk? Nee hoor, want er is ook nog een neef Mortimer die tot een zo goed mogelijk einde voor alle betrokkenen probeert te komen. Hij ontdekt het lijk in de vensterbank. Wat vervolgens leidt tot alle onthullingen in het stuk. Hij probeert zijn tantes en Teddy uit de gevangenis te houden, zijn neef Jonathan te lozen en ondertussen doet hij nog even een aanzoek aan zijn vriendin… Waanzinnig knap hoe Ronnie Baur deze Mortimer tot de dragende figuur van het stuk wist te smeden. Zijn pittige verloofde Elaine was een leuke rol van Inge van der Heijden. Dan waren er nog meer opmerkelijke rollen. Zo was er de politieagent gespeeld door Jack Bontekoe, die eigenlijk een toneelschrijver wilde zijn. Nico Tijsterman speelde de met de zussen bevriende dominee Harper, die niet zozeer het woord van God preekt, maar meer een gezellig gesprek maakt van zijn optredens in de kerk. Dan is er nog een adjudant die weigert te geloven dat er dertien lijken in de kelder liggen. Met haar ‘Ophouden!’ wist Nathalie Bakker als adjudant Brooney het grootste lachsalvo te ontketenen. Marcel Sneijder had een leuke dubbelrol waarin hij net wel en net níet ontsnapt aan de liefdadigheid van de zussen. Niets en niemand is dus wat het lijkt in deze voorstelling. Ook neef Mortimer niet, want die blijkt geen echte neef te zijn. Gelukkig maar, want dan kan hij toch nog trouwen met Elaine!

detail

Maskerade weet al jaren met zeer verschillende uitvoeringen een steeds groter publiek te trekken in het Alkwin. De keuze voor wisselende regisseurs, sterk verschillende stukken en de enscenering heeft hier naast het goede spel alles mee te maken. Zo viel dit keer ook weer op dat er veel aandacht er wordt besteed aan decor, muziek en licht. Treffend detail: aan de bar kon je zelfs een vlierbessenwijntje bestellen. Niet zelf gemaakt, maar toch een geestige geste die overigens ook goed werd opgepakt: zaterdag was alle vlierbessenwijn op. De vereniging doet er duidelijk alles aan om ieder keer een zo mooi mogelijke voorstelling neer te zetten. We kijken nu al uit naar het voorjaar als er weer nieuwe voorstellingen te bezoeken zijn!